Timo's verhaal
Timo is Formule 1 fan, gamer, voetballer én Feyenoorder in hart en nieren, wanneer hij in 2015 op 8 jarige leeftijd plotseling gediagnosticeerd wordt met ernstig chronisch nierfalen. Het is ongeneeslijk en wordt alleen maar erger. Op 12 jarige leeftijd leidt een snelle verslechtering tot een rollercoaster jaar. Er komt een keiharde 2e chronische levenslange diagnose van blaas-falen bij. Timo moet leren zichzelf te katheteriseren en dat wordt het grootste gevecht in zijn jonge leven. Door het nierfalen is zijn eetlust weg, heeft hij weinig energie en is snel moe. Ondertussen, 7 jaar na de 1e diagnose, werken Timo’s nieren nog maar voor 10% en is er een niertransplantatie aanstaande waarbij hij een nieuwe nier van zijn vader zal krijgen. Maar het blaas-falen zal blijven. Voetbaldromen mogen dan gebroken zijn, van talentvolle aanvoerder naar amper nog 1 rondje om een veld kunnen rennen, maar zijn liefde voor voetbal is dat niet!
Timo en zijn vader delen deze passie voor voetbal. Jarenlang is zijn vader ook zijn trainer geweest. Het heerlijke “zaterdagochtend-gevoel”, samen naar hun wedstrijd. Zijn vader is als trainer gestopt toen Timo in 2020 bijna een jaar lang niet kon voetballen. Hij kón het gewoon niet meer, zelf met voetbal bezig zijn, terwijl Timo thuis zat.
Het moment dat Timo’s vader hoorde dat hij een nier aan Timo mag afstaan, was het mooiste moment uit zijn leven. En dat terwijl, toen hij zelf 6 jaar oud was, zijn moeder overleed nadat een bijzondere transplantatie van het beenmerg van haar 8 jaar jongere broer Wim niet was gelukt. Wim had het hier enorm moeilijk mee en verhing zichzelf 4 jaar later. Oom Wim was de man aan wiens hand Timo’s vader voor het eerst een wedstrijd van Feyenoord bezocht. Nooit zal Timo’s vader op zijn beurt de dag vergeten dat hij Timo voor het eerst meenam naar het Stadion. Vader en zoon gaan straks samen verder met allebei één nier. En, in tegenstelling tot destijds, gaat de transplantatie deze keer wel lukken. De geschiedenis herhaalt zich, maar gaat zich niet herhalen.
Sta op! You'll never walk alone!
De liefde voor de bal is wat Timo er elke keer doorheen sleept. Met slang en al uit zijn buik, toch gewoon een bal willen hooghouden. Voetballen op z’n kamer in het Sophia Kinderziekenhuis. Aan de slag met de fysio om weer het veld op te kunnen, ook al kon hij soms amper nog lopen na afloop. In zijn dromen ziet zijn vader Timo na de transplantatie weer vliegen over het voetbalveld, krijgt hij weer een gezonde kleur in zijn gezicht, kan hij weer genieten van eten, trainen ze weer samen en vindt Timo de kracht terug om zich te ontwikkelen en zijn weg door het leven te vervolgen. En over 20 jaar, zolang gaat een nier gemiddeld mee, zien ze wel weer verder.
Zoveel van waarom Timo en zijn vader houden van “die club uit Zuid”, zit ook in Timo’s strijd tegen wat hem overkomt en nog te wachten staat, de rest van zijn leven, elke dag. Feyenoord is Sterker door strijd, Nooit opgeven, Geen woorden maar daden, You’ll never walk alone. Dát is Timo! Hij liep in 2015 als Sophia-patiëntje met de spelers mee het veld op tijdens de line up en hij zat in het vak toen al die knuffels van de ADO supporters naar beneden kwamen. Jarenlang is hij lid geweest van de Kameraadjes. Voor Timo en zijn vader is er maar één club, ze gaan elk seizoen wel een keer, stonden in 2017 onder schooltijd op de Coolsingel en waren er onlangs nog bij in de halve finale Conference League. En zijn vader woont in Rotterdam, had “TrainerT” op zijn rug staan.
Een team ben je niet alleen óp het veld, maar ook daarbuiten. Daarom is er nu Team-O en hopelijk sta jij óók op als supporter om Timo te helpen zijn documentaire-wens te realiseren.
